Ουρικό οξύ

Διατροφική προσέγγιση

Η διατροφική αντιμετώπιση των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέως στο αίμα γίνεται με τον περιορισμό των τροφών υψηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες.

Σκοπός είναι το άτομο να μάθει τις τροφές που είναι πλούσιες σε πουρίνες και αναλόγως να τις απομακρύνει περισσότερο ή λιγότερο από την διατροφή του.

Τα εντόσθια(συκώτι, καρδιά, νεφρά κτλ), το κόκκινο κρέας, τα οστρακοειδή(καβούρια, αστακοί, γαρίδες κτλ), η σαρδέλα, ο γαύρος, η ρέγκα, ο τόνος και ο σολομός είναι τροφές με ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες και θα πρέπει να αποκλείονται από τη διατροφή του ασθενή.

Άλλες τροφές μέτριας περιεκτικότητας σε πουρίνες είναι τα μανιτάρια, τα φασόλια, τα μπιζέλια, οι φακές, το κουνουπίδι και το σπανάκι και θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο.

Σε κάθε περίπτωση το μέγεθος του περιορισμού εξαρτάται από τις τιμές του ουρικού οξέος και την έκταση των συμπτωμάτων.

Λίγα λόγια για το ουρικό οξύ…

Το ουρικό οξύ είναι προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών. Το ουρικό οξύ, κανονικά, αποβάλλεται από τα νεφρά μέσω των ούρων. Ωστόσο, όταν το σώμα παράγει υπερβολικές ποσότητες ουρικού οξέος ή όταν ο μηχανισμός αποβολής του ουρικού οξέος δεν λειτουργεί σωστά, τα επίπεδά του στο αίμα αυξάνονται και δημιουργείται υπερουριχαιμία.

Πρώτη συνεδρία

Η 1η συνεδρία αποτελεί και την πιο βασική καθώς γίνεται η λήψη πλήρους ιατρικού και διατροφικού ιστορικού, που μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε την κατάσταση του ατόμου και να εξατομικεύσουμε πλήρως τη διαδικασία.
Αναζητήστε άρθρα ή συνταγές!